Krioterapia miejscowa jest zabiegiem z zakresu fizjoterapii, który jest bardzo często stosowany przez różne ośrodki fizjoterapeutyczne. Głównym celem tego zabiegu jest ochłodzenie tkanek wykorzystując fizyczne zjawisko zmiany stanów skupienia z ciekłego na gazowy. Do krioterapii wykorzystywany jest azot i tlenek węgla, które są przechowywane i dostarczane w postaci cieczy. Podczas zabiegu za sprawą różnicy ciśnień w specjalistycznym pojemniku dochodzi do zmiany stanu skupienia co powoduje znaczne obniżenia temperatury danych substancji. Temperatura azotu osiąga wówczas wartość minus 90 stopni Celsjusza, natomiast tlenek węgla minus 75 stopni Celsjusza i właśnie takim niskimi temperaturami działa się na dane miejsca ciała pacjenta. Aby nie spowodować uszkodzenia skóry i odmrożeń zabieg ten koniecznie musi wykonywany przez osobę wykształcona i przeszkoloną w tym zakresie.
Na czym polega krioterapia miejscowa?
Źle wykonany zabieg może spowodować wiele skutków ubocznych, które będą ciężkie do usunięcia. Mimo to krioterapia może być bardzo skuteczna, a właściwie zastosowana szybko przyniesie ulgę pacjentowi i szybkie efekty terapeutyczne. Zabieg krioterapii miejscowej wykonywany jest za pomocą specjalnego sprzętu połączonego z butlą zawierającą dane substancje. Przez specjalną dyszę emitowane są zimne opary i można skierować je w bardzo precyzyjne w miejsce, które wymagają takiego działania. Aparat posiada możliwości regulacyjne przez co można dobrać parametry zabiegu do indywidualnego pacjenta. Krioterapia wykonywana jest w wentylowanych pomieszczeniach, które szybko odprowadzają nadmiar gazów i zapewniają komfortowe warunki zarówno pacjentowi jak i osobie wykonującej zabieg. Ilość i długość trwania zabiegów krioterapii miejscowej jest uzależniona od danego schorzenia i potrzeby oraz dostosowana do tolerancji pacjenta na zimno. Długość trwania działania gazu na daną część ciała może wahać się od 30 sekund do 3 minut, w zależności od wykorzystanych substancji. Jeśli podczas jednego spotkania dany pacjent poddawany jest działaniu na zimno w różnych partiach ciała to wówczas łączna długość zabiegu nie może przekraczać 12 minut.
Pacjent już po kilku minutach od zakończenia zabiegu odczuwa zmniejszenie bólu, a po kilkunastu minutach uwidacznia się zahamowanie stanu zapalnego. Powrót do temperatury wyjściowej następuje dopiero po upływie dwóch lub trzech godzin. Zimno sprawia, że zwężone są naczynia krwionośne w skórze oraz ograniczony jest dopływ krwi do tkanek głębiej położonych. Ekspozycja na zimno znacząco ogranicza krwawienia, zmniejsza obrzęki oraz nadpobudliwość włókien nerwowych. Jest bardzo często wykorzystywana podczas świeżych urazów tak, aby szybko ograniczyć ból w danym miejscu. Głównymi wskazaniami do zastosowania krioterapii miejscowej to wczesne stany po urazach oraz kontuzjach, obrzęki towarzyszące złamaniu i zwichnięciu, krwawienia, stłuczenia, ostre stany zapalne, wzmożone napięcie mięśniowe, rwa kulszowa, hemoroidy czy obrzęki limfatyczne.
Przeciwwskazania do stosowania krioterapii
Niestety niektórzy pacjenci nie mogą zastosować w twoim przypadku krioterapii miejscowej. Przeciwwskazaniami będą wszelkie ciężkie choroby serca oraz układu krążenia, stan pozawałowy, stany zapalne naczyń krwionośnych, odmrożenia, choroby nowotworowe oraz nadwrażliwość na zimno. Zastosowanie zabiegu krioterapii miejscowej daje szybkie rezultaty i umożliwia pozbycie się bólu lub jego zmniejszenie. Są one wykorzystywana bardzo często u sportowców. Pacjenci bardzo chwalą sobie ten zabieg zwłaszcza, że jest on szybki i niezwykle skuteczny. Już po pierwszym zabiegu pacjent odczuwa znaczącą ulgę, a regularnie wykonywane zabiegi mogą poprawić jakość życia i ułatwić powrót do całkowitego zdrowia. Są one bezpieczne i łatwe do zorganizowania przez co wiele ośrodków fizjoterapeutycznych stawia je jako podstawowe elementy terapii różnych dolegliwości.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.