Magnetoterapia to leczenie stosowane w zaawansowanej fizjoterapii z wykorzystaniem pól magnetycznych. Pola magnetyczne stosowane w medycynie mają niską częstotliwość i małe natężenie. Obecnie, choć zależy to od różnych czynników, ich średnie natężenie mieści się w przedziale od 0,4 do 0,5 gaussa.

Jak działa pole magnetyczne?

Terapia magnetyczna powoduje wzrost ciśnienia parcjalnego tlenu w tkankach, wpływa na metabolizm wapnia w kościach i na kolagen, stymulując kostnienie, gojenie się ran, rozluźnienie mięśni, miejscowe rozszerzenie naczyń krwionośnych z efektem troficznym, daje efekt, poprawia krążenie, a nawet działa przeciwbólowo. Pole magnetyczne przyspiesza powrót do zdrowia po złamaniach kości i obrzękach. Umożliwia skuteczne zwalczanie bólu oraz zwielokrotnia efekty komórkowe i metaboliczne w celu regeneracji tkanek, zarówno na poziomie mięśni, jak i kości, więzadeł i ścięgien.

Rehabilitacja z wykorzystaniem pola magnetycznego nie jest agresywna, inwazyjna ani bolesna. Zabieg przeprowadza się bez bezpośredniego kontaktu ze skórą, lecz za pomocą aplikatora – unikalnego przetwornika chłodzącego cyrkulację oleju. Pole magnetyczne przenika przez tkanki, zaś jego zasięg sięga głębokości od dziesięciu lub dwunastu centymetrów.

Leczenie złamań za pomocą tej moetody jest jednym ze wskazań o największym poparciu naukowym. Dzięki temu zabiegowi czas rekonwalescencji ulega skróceniu i w ten sam sposób w rekordowym czasie eliminujemy ból.

Rodzaje urządzeń

Najpopularniejszym aplikatorem do magnetoterapii jest cewka wytwarzająca pole magnetyczne, umieszczona w plastikowym cylindrze ułatwiającym czyszczenie, do którego wprowadza się obszar poddawany leczeniu. Zasadniczo istnieją dwie średnice cewki: małe dla kończyn: nóg (do kolana), ramion, przedramion oraz duże dla pozostałych miejsc. Do zastosowań ogólnych przeznaczone są specjalne urządzenia, składające się z noszy z ruchomą cewką, wyposażonych w mały silnik, które obejmują duże powierzchnie, a nawet całe ciało.

W jakim celu stosuje się magnetoterapię?

Magnetoterapia jest szczególnie wskazana w stanach reumatycznych, zwyrodnieniowych chorobach stawów (gonartroza, koksartroza, spondyloza), zapalnych chorobach stawów (spondylopatie reumatyczne, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa), reumatyzmach okołostawowych, polimialgii reumatycznej, zespołach dyskowych, zapaleniu korzonków nerwowych, zapaleniu okołostawowym, zapaleniu mięśni i zapaleniu kości. Wykazano również jej skuteczność także w zaburzeniach kostnienia, osteoporozie i przy opóźnionym gojeniu się złamań. Stosuje się ją również w leczeniu stłuczeń, skręceń, zwichnięć, przykurczów mięśni i zapalenia ścięgien, neuralgii ramiennej, międzyżebrowej i trójdzielnej, rwy kulszowej, lumbago, rwy kulszowej i migreny.

Stosowanie magnetroniku jest przeciwwskazane u pacjentów z rozrusznikiem serca, dla pacjentek w ciąży, z chorobami wirusowymi, grzybicą, krwotokami lub ranami krwotocznymi, a szczególną uwagę należy zwrócić na stosowanie w jamie brzusznej w okresie menstruacji.

Jest to bardzo skuteczna i wygodna dla pacjenta terapia, ponieważ jest ona całkowicie bezbolesna, lecz w fizjoterapii uzyskuje się dzięki niej bardzo dobre wyniki.

Diatermia krótkofalowa

Diatermia krótkofalowa to terapia głębokim ciepłem, które ma zdolność do penetracji i ogrzewania tkanki podskórnej punktowo, w miejscu zastosowania. Ten rodzaj techniki jest stosowany w fizjoterapii do rehabilitacji różnych chorób skóry i głębiej położonych schorzeń. Fale te, w porównaniu z mikrofalami, mają większą długość penetracji, dzięki czemu mogą ogrzewać one zarówno obszary powierzchniowe, jak i głębokie, co jest pomocne w przypadku takich schorzeń, jak bóle kręgosłupa, blizny, rany i owrzodzenia.

Diatermia jest również wskazana w celu poprawy bólu, zwiększenia szybkości gojenia, zmniejszenia sztywności stawów, obrzęków, a także może być pomocna w przypadkach, gdy niezbędna jest regeneracja tkanki nerwowej.